Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Frank
Wie heeft er ooit gehoord van het (gok kaart) spel Faro, en heeft de nederlandse beschrijving daarvan? Het komt voor in de opera Pique Dame van tsjaikovsky en is waarschijnlijk een spel wat gespeeld werd rond eind 1800 in rusland.
Ik had er nog nooit van gehoord, maar een beetje zoeken op het internet heeft wel wat opgeleverd. Zoals ook dat het blijkbaar ook heel populair was in het (wilde) westen rond de opgegeven tijd.
Engelse site met alle info: Faro site (Voor het geval dat je engels kunt of iemand kent die het voor je wil vertalen).
Het is al vrij laat en morgen moet ik vroeg op, dus ik zal grofweg een samenvatting geven voor het geval je geen engels kent en niemand kan vinden.
Materiaal:
- Standaard kaartspel van 52 kaarten
- Een tafel met een layout om de inzetten te kunnen plaatsen, zoiets als een roulettetafel zeg maar. Een plaatje zegt meer dan duizend woorden, dus bezoek de site voor dit detail.
De stapel kaarten wordt geschud en wordt daarna met de rug op tafel gelegd, zodat de bovenste kaart zichtbaar is. Er waren daar speciale houders voor.
Het spel begint door de bovenste kaart, de zogenaamde “soda”-kaart, te verwijderen.
Daarna wordt er een beurt gespeeld, de bovenste kaart is de verliezerskaart en de kaart erna is de winnaarskaart. De inzetten op de verliezerkaart gecollecteerd door de deler en daarna werden de inzetten op de winnaarskaart uitbetaald (1:1). Bij gelijke waarde (kleur maakt geen bal uit bij dit spel), dan kreeg de deler de helft van de inzet. Afhankelijk van de regels van de deler kan het ook zo zijn dat eerst de verliezerskaart werd gecollecteerd en daarna pas de winnaars werden uitbetaald.
In tegenstelling tot roulette, blijven alle inzetten ongemoeid als ze niks met de omgedraaide kaarten te maken hebben. Je kan gewoon instappen of eruitstappen per beurt. Net zoals bij roulette kan je met één inzet op meerdere getallen spelen, echter in tegenstelling tot roulette wordt de uitbetaling dan niet evenredig geminderd, maar krijg je nog steeds 1:1 uitbetaald. Maar ja, de kans dat je de verliezerskaart trekt is dus ook evenredig groter geworden. Met welke delersregel je ook speelt, de kans is aanwezig dat je dus minstens de helft van je inzet verliest.
Er zijn zo 24 beurten in een kaartspel en dan hou je aan het einde nog 3 kaarten over. En nu komen we bij de operainsteek van het verhaal. De gravin, de Schoppen Dame (vertaling van Pique Dame), heeft een truuk geleerd, de zogenaamde 3 kaarten truuk, in ruil voor een nachtelijk samenzijn met deze leraar.
Wie namelijk de juiste volgorde van de laatste 3 kaarten kan voorspellen kreeg 4:1 uitbetaald. Ik ken de opera niet, maar wat ik zo vluchtig heb gelezen zou ze daar blijkbaar veel geld aan hebben verdiend.
Voor de rest bevat het spel dus alleen maar dubbel of niets inzetten. Geen specifiek voordeel voor de bank. Dat zal wel de reden zijn waarom het niet in casino's meer te vinden is, de laatste kaartzaal die dit spel bevatte was in 1950.
Hopelijk heb je hier wat aan,
Gertjan
Ja en nee.
Faro staat voor, inderdaad, Farao. Echter de naam Faro komt van een Frans kaartdesign dat zo heette. Net zoals Black Jack de naam heeft gekregen omdat een tafelfabrikant dat op z'n (Black Jack) tafels drukte .
Maar misschien lullen we over hetzelfde, Faro zou wel eens de engelse benaming zijn terwijl Farao misschien gewoonweg de nederlandse benaming zou kunnen zijn 
